อดีตนักร้องเพลงลูกทุ่งชื่อดัง ชีวิตคนเรามันก็เหมือนกราฟ ที่มันมีขึ้นมีลงเป็นธรรมดาแต่จะมีสักกี่คนที่ขึ้นสุดลงสุดแบบคุณตั้ม ไทยสไมล์ เรดิโอ หรือสัญญา ฟ้าอุทัย ผู้ปิดทองหลังพระ ช่วยสร้างสีสันให้กับงานที่หน่วยงานราชการหรือสมาคมต่างๆได้จัดขึ้น
เริ่มต้นชีวิตจากศูนย์ เป็นเด็กบ้านนอกที่หนีออกจากบ้านมา ไม่มีบ้านอยู่ต้องไปนอนใต้สะพานจนกลายมาเป็นนักร้องเงินล้านออกเทป มีอัลบั้มเป็นของตนเอง รายได้เฉียดแสนต่อวัน มีทั้งบ้านมีทั้งรถยุโรปขับ
แต่วันนึงทุกอย่างที่เคยมีก็มลายหายไปแบบพริบตาอีกครั้ง หลังจากที่ผ่านมรสุมชีวิตมาอย่างโชกโชนจึงทำให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น และรู้ว่าทุกอย่างมันไม่มีอะไรแน่นอน มีเกิดก็ต้องมีดับอยู่ตลอดเวลา แต่สิ่งที่หลงเหลือติดตัวเราไปตลอดก็คือความดีนั่นเอง
ทุกวันนี้คุณตั้มเป็นส่วนสำคัญที่ช่วยสร้างความน่าสนใจและสีสันให้กับงานต่างๆ ที่ได้เข้าร่วมเสมอ เพราะเกือบทุกงานที่หน่วยงานราชการหรือสมาคมต่างๆ ได้จัดขึ้นเขาผู้นี้จะขึ้นมาร้องเพลง เป็นโฆษก หรือแม้แต่แต่งตัวเป็นตลกเพื่อเรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนได้มีความสุขกัน โดยที่หลายคนอาจมองข้ามหรือหลงลืมเขาไป
ชีวิตในวัยเด็กเป็นอย่างไรบ้าง
อดีตนักร้องเพลงลูกทุ่งชื่อดัง เป็นคนอุทัยธานีออกจากบ้านมาตั้งแต่อายุ 13 เมื่อก่อนที่บ้านค่อนข้างยากจนเราเป็นพี่คนโตก็ต้องเลี้ยงน้อง ทำกับข้าวให้น้อง ทำไร่ทำนา แต่รู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวเรา เพราะเราเป็นคนชอบเสียงเพลง พอแถวบ้านมีประกวดร้องเพลงก็ไปประกวดกับเขาเสมอ ชนะได้ที่ 1 บ้างที่ 2 บ้าง
พอรู้แล้วว่าไม่ชอบทำงานที่บ้านก็เลยออกจากบ้านมากรุงเทพฯ มาหางานทำทุกอย่าง ขายพวงมาลัย เป็นเด็กปั๊ม ขายหนังสือพิมพ์ ขายของบนรถไฟ จนบางครั้งคนรู้จักเราก็ไปบอกพ่อแม่ว่าเห็นเราอยู่ที่โน่นที่นี่ แม่ก็ไม่รู้ว่าเราไปอยู่ไหน กลับไปหาพ่อแม่อีกครั้งก็ ตอนที่เกณฑ์ทหารเลย หลังจากเกณฑ์ทหารก็กลับเข้ามาอยู่กรุงเทพฯ เหมือนเดิมตอนนั้นทำงานในวงดนตรีแล้วได้ค่าจ้างจากตอนเด็กๆ คืนละ 5 บาท พอเราโตขึ้นร้องเพลงดีขึ้นก็เริ่มได้เงินมากขึ้นจาก 60 มาเป็น 150 อยู่วงดนตรีก็เดินสายออกแสดงไปทั่วประเทศ
แล้วมาออกเทปได้อย่างไร
ผมเริ่มมีชื่อเสียงตอนที่อยู่กับวงยอดรัก ซึ่งตอนนั้นคุณยอดรักเขาดังมาก มีอยู่วันหนึ่งนายห้างของท็อปไลน์ไปหาคุณยอดรัก พอดีเห็นผมร้องเพลงแล้วชอบใจก็เลยชวนมาออกอัลบั้ม ผมจึงมีอัลบั้มเพลงลูกทุ่งเป็นของตนเอง ออกมาทั้งหมด 4 อัลบั้ม ผลตอบรับออกมาค่อนข้างดีพอสมควร มีคอนเสิร์ตให้เล่นเยอะมากจนมีวงดนตรีออกรับงานนอกทั่วประเทศ
อะไรคือจุดเปลี่ยนของชีวิต
ช่วงนั้นผมมีรายได้อย่างน้อยประมาณ 5-6 แสนบาทต่อเดือน มีวงของตัวเองแต่ทำได้เพียงสองปีก็ต้องยุบวง เพราะเศรษฐกิจไม่ดีเลยไม่ค่อยมีคนจ้าง จากนั้นก็มาทำรวมดาวลูกทุ่งรับงาน สมาชิกในวงก็มีเสรีย์ รุ่งสว่าง, ไวพจน์ เพชรสุพรรณ, ศรเพชร ศรสุพรรณ แล้วก็ตัวผม แต่ช่วงหลังก็ต้องเลิกเพราะเก็บเงินไม่ได้
เลยหันมาร้องเพลงในคาเฟ่ โชคดีที่ได้บุญเก่ามีแฟนๆ ติดตามผลงานเยอะเล่นคืนละประมาณ 10 ที่ ไปตามคาเฟ่แถวปิ่นเกล้า พระประแดง วงเวียนใหญ่ค่าตัวได้แค่ 500 บาทต่อที่ แต่ได้มาลัยคืนละ 7-8 หมื่นทุกคืน จนเป็นนักร้องคนแรกที่ขับวอลโว่เบนซ์ 500 และบีเอ็ม อย่างวันเกิด เงินหนามากในช่วงนั้นพอออกเทปชุดที่ 4 ก็เกิดเศรษฐกิจฟองสบู่แตก จากที่เ
ทำไมถึงสนใจมางานช่วยสังคมโดยการแต่งตัวเป็นตลก
เราเป็นคนชอบการแสดง ชอบเอ็นเตอร์เทนคนอยู่แล้ว คนอื่นเขาเห็นเรามีความสามารถก็เลยชวนไปช่วยงาน เป็นพิธีกรบ้าง ร้องเพลงบ้าง แต่งตัวเป็นตัวตลกสร้างความบันเทิง ให้กับงานที่เราไป บางคนอายแต่เราไม่อาย เพราะคิดว่าเราทำเพื่อสังคม ถ้าเราไม่ช่วยมันก็ไม่มีคนช่วย ฝรั่งเขาจะมองว่าเราเก่ง กล้าแสดงออกแต่คนไทยจะมองว่าไอ้นี่บ้า ตลก ยิ่งถ้าไปหาชุดอะไรให้ตลก เด็กเฮฮา ยิ่งสนุกเงินไม่ได้หรอก ทำให้สังคมไทยมีสีสันสนุกสนาน
“บางคนอายแต่เราไม่อาย เพราะคิดว่าเราทำเพื่อสังคม ถ้าเราไม่ช่วยมันก็ไม่มีคนช่วย ฝรั่งเขาจะมองว่าเราเก่ง กล้าแสดงออก แต่คนไทยจะมองว่าไอ้นี่บ้าตลก ยิ่งถ้าไปหาชุดอะไรให้ตลก เด็กเฮฮา ยิ่งสนุก เงินไม่ได้หรอกทำให้สังคมไทยมีสีสันสนุกสนาน”
เคยไปแสดงให้คนชาติอื่นดูบ้างมั้ย
เคยไปโชว์งานของเกาหลี เพื่อนมีสามีเป็นคนเกาหลีเขาบอกอยากได้งานแสดงของคนไทย ตอนนั้นแดจังกึมกำลังดัง ผมเลยแต่งแดจังกึมแต่เอาผ้าปิดหน้าแล้วแต่งหน้าให้ตลก ทาฟันสีดำ วันนั้นมีคน ดูเป็นพันเลย คนคิดว่าเปิดมาต้องสวยพอเปิดหน้ามา คนดูก็ หัวเราะกันเป็นคลื่นเลยบางคนหงายท้องเลยก็มี คนเกาหลีที่ไม่รู้ จักเมืองไทยก็รู้จักวันนั้น ส่วนอีกงานไปโชว์ที่งานของประเทศ อินโดนีเซีย โชว์มาดอนน่า ใส่ถุงน่องแต่งเป็นผู้หญิง มีกระดาษ ทิชชู่อุดอยู่ที่ก้นปลอมที่ใส่ไว้ ให้เห็นเหมือนกางเกงขาดพอเวลา เต้นหันหลังคนดูก็จะหัวเราะกันใหญ่
แต่งตัวแปลกๆ บ้างตลกบ้าง มีใครเคย ว่ามั้ยครับ
ขนาดแฟนผมยังถามเลยว่าแต่งตัวแบบนี้ไม่ อายเหรอ ก็ตอบไปว่าไม่อาย บางทีเข้าห้องน้ำก็ได้ยิน คนนินทาเราว่า บ้ามั่ง ไม่เต็มมั่ง แต่งชุดอะไรมา เราก็รู้ว่าใครพูดแต่ไม่อยากตอบโต้ แต ่พอหลังจากนั้นเขาจัดงานเองไม ่มีคนช ่วยเขาก็มา จ้างเราให้ไปช่วยงานเขา ไม่มีใครเล่นตลกไม่มีใคร เป็นโฆษกทั้งๆ เขาเพิ่งด่าเราเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่เราก็ไป ช่วยเขานะ เพราะถือว่าช่วยให้สังคมไทยมันดีขึ้น
สิ่งที่ภาคภูมิใจที่สุดในชีวิต
พอขึ้นเวทีแล้วคนที่เขาฟังเราร้องเพลง ชอบเรา ตบมือให้ เรา แค่นี้พอแล้ว บางคนบอกหยุดเถอะไปแล้วตังค์ก็ไม่ได้ไปทำไม แต่ของอย่างนี้มันต่างจิตต่างใจ เขาอาจจะมีปัญหาอะไรก็ได้ที่ไม่สามารถให้ค่าจ้างเราได้ อย่างงานไทยแลนด์แกรนด์ เฟสติวัล ที่ Darling Harbour ก็ไปตลอด อย่างปีก่อนแต่งตัวเป็นเงาะป่า ปกติเงาะผิวต้องสีดำแต่วันนั้นลืมเอาสีฝุ่นสีดำไป เลยต้องใช้เมจิกเขียนบอร์ด แกะไส้มันออกผสมน้ำแล้วมาทาตัวเพื่อจะเดินโชว์ในงาน และถ่ายรูปครั้งละ 2 เหรียญเพื่อเอาไปช่วยน้ำท่วม วันนั้นได้เงินเกือบ 2,900 เหรียญ ฝรั่งหลายคนงงว่าทำไมดำขนาดนี้ พอหลังงานแทบร้องไห้ ลบไม่ออกจนน้องๆ ทีมงานหลายคนต้องมาช่วยถู ใช้น้ำยาจนหน้าเป็นผื่นเลยแต่ก็ภูมิใจมาก
อยากฝากอะไรบ้าง
อยากให้คนไทยช่วยเหลือกัน อย่าหลอกกันบางครั้งหน่วยงานหรือสมาคมเขาจัดงานก็อยากให้ไปช่วยกันไปเป็นกำลังใจให้พวกเขา เพราะเขาตั้งใจและทำกันด้วยใจจริงๆ เพื่อให้สังคมคนไทยที่นี่ดีขึ้น เป็นที่รู้จักมากขึ้น คนไทยรู้จักไทยทาวน์แต่ฝรั่งไม่รู้จักเพราะอะไร ก็เพราะเรายังไม่กว้างพอก็เลยอยากให้คนไทยจับกลุ่มกันให้แน่น อย่างเช่นให้ชมรมทุกชมรมมารวมกันแล้วจัดงานให้มันยิ่งใหญ่ครั้งเดียวไปเลย ชาวต่างชาติจะได้รู้จักประเทศไทยมากขึ้น
