อาชีพแบบนี้ ที่คนไทยสามารถไปทำงานกับออสซี่

ผมเรียนจบช่างไฟฟ้า ปวช.จากจังหวัด ยโสธร ผมมาถึงประเทศออสเตรเลียปี ค.ศ.1992 ผมก็เริ่มไป เรียนภาษาอังกฤษหลังจากนั้นก็ไปสอบเรียน วิชาชีพช่างไฟฟ้าที่ TAFE เรียนอยู่ 2 ปี สอบได้ LICENCE ช่างไฟฟ้าของที่นี่ ผมก็ไปสมัครงานที่ AGENTCY แล้วก็ถูกส่งไปทำงานตามที่ต่างๆ ในขณะเดียวกันก็หางานทำทางหนังสือพิมพ์และผมได้รับการติดต่อกลับมาจากบริษัท TOMY MILLER และผมก็ได้เริ่มทำงานกับบริษัทนี้จนถึงปัจจุบัน

ความคาดหวังสูงสุดของอาชีพนี้คืออะไร

ตอนเริ่มทำงานปีแรกเป็นช่างไฟฟ้าก็เคยคิดว่าอยากจะเป็น FOREMAN หรือเรียกว่า SUPERVISOR ซึ่งปัจจุบันนี้ผมก็ได้ทำในตำแหน่งที่ผมหวังไว้ และก็พอใจในจุดนี้แล้วครับ

อาชีพที่ทำอยู่ในปัจจุบันพอใจกับมันมากแค่ไหน

ผมภูมิใจกับอาชีพนี้มากเพราะว่าผมเลือกเรียนวิชาช่างไฟฟ้ามาจากเมืองไทยและก็ได้ทำในอาชีพนี้ทักษะหรือขั้นตอนในการทำงานอะไรที่ยากที่สุดการวางแผนงานเป็นสิ่งสำคัญมาก งานแต่ละงานต้องดูแบบให้ละเอียดต้องอาศัยประสบการณ์ด้วยสิ่งสำคัญที่สุดที่คุณขาดไม่ได้ในอาชีพนี้คืออะไรความปลอดภัยและมาตรฐานในการทำงานของช่างไฟฟ้า

อาชีพที่ทำอยู่นี้ให้อะไรกับคุณบ้างนอกจากตัวเงิน

ผมได้รับโอกาสที่ดีและมีความภูมิใจให้กับตัวเองและครอบครัวที่คนไทยคนหนึ่งได้มาทำงานกับคนต่างชาติและผมก็มีส่วนช่วยนักเรียนทั้งคนไทยและต่างชาติ ที่มาฝึกงานกับบริษัทที่ผมทำอยู่ได้จบหลักสูตรไปประกอบอาชีพสุจริตหลายต่อหลายคนครับ

ได้รับทุนโคลัมโบมาเรียน Intensive Course เพราะเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ สอนเด็กระดับ มศ.1-3 โรงเรียนศรีสวัสดิ์วิทยาคาร จ.น่าน จบไม่สูงหรอกคะครูสมัยโน้น จบ ปกศ.สูง ที่วิทยาลัยครูสวนสุนันทา

มาเรียนที่ซิดนีย์ปี 1978 เรียนปีหนึ่งแล้วกลับไปสอนต่ออีกปีหนึ่ง มาพบแฟนที่นี่เขาขอแต่งงาน ปี 1980 ก็เลยตัดสินใจมาเริ่มครอบครัวที่นี่ ก็เป็นแม่บ้านอย่างเดียวพอลูกโตหน่อยก็กลับไปทำงานหลังจากหยุดไป 7 ปี ทำงานที่ Printing Company ระหว่างนั้นก็ตัดสินใจไปเรียน Course เผื่อไว้สมัครงานที่เราชอบ

ไปเรียนที่ TAFE คะ สมัยโน้นเขาเรียก Library Technician เป็น Diploma เป็น Part time ทำงานด้วยไปเรียนด้วย Course 3 ปีคะ ปี 1992 ปีสุดท้ายก่อนเราจะจบต้องฝึกงาน 300 ชม. ก็ฝึกงานใน Library พอดี เรียนจบ Council เขาเปิดรับ Casual part time สอบสัมภาษณ์ก็บรรจุเลย โชคดีคะ อยู่มาพอตำแหน่ง Permanent เปิดก็ apply ต่อเลยได้เป็น Full time อยู่ 2 ปี ก็ไม่เอาแล้ว Permanent part time ดีกว่า ทำสบายๆ ดีกว่า แล้วมีเวลาให้ครอบครัวด้วย

Course ที่เรียนเดี๋ยวนี้เรียก Library Information Service รุ่นใหม่เรียนแค่ 2 ปีคะ เป็นระดับกลาง น้องๆ ไปสมัครได้ที่ TAFE ถ้าอยากเรียนต่อมีที่ Charles Sturt University ที่ Wagga Wagga ต่อปริญญาตรีที่นั่น

จบแล้ว มาทำอีกสายๆบริหาร เป็น Librarian Manager อะไรไปคะ น้องๆ จบจากเมืองไทยบรรณารักษ์ศาสตร์มาก็ลองเปิดหาสมัครลองดูแต่ภาษาต้องดีนะคะ เขาจะประกาศตาม Library Council ต่างๆ ต้องติดตามหน่อย งานที่ทำนี่อยู่แผนก Audio Visual เป็นคนรับ material ต่างๆ เอามา Cataloging มาจัดเก็บ

เคยทำงานอยู่ที่อิมมิเกรชั่นค่ะ เป็นเจ้าหน้าที่ดูแลคอมพิวเตอร์ ที่เก็บข้อมูลเกี่ยวกับระบบการเงินของอิมมิเกรชั่นทั้งหมด แต่ตอนนี้ early retire ออกมาดูธุรกิจร้านอาหารแล้วค่ะ ส่วนงานที่อิมมิเกรชั่น เข้ามาทำตั้งแต่ปี 1985 โดยการเข้าไปสอบกับ Public Service Commission ที่แคนเบอร์ร่า จากนั้นก็ทำมาตลอดไม่เคยเปลี่ยนไปทำที่ไหนเลย

อาชีพที่ทำอยู่ในปัจจุบันพอใจกับมันมากแค่ไหน

ตอนที่ทำงานอยู่ พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่มาก เพราะได้ช่วยให้พนักงานของอิมมิเกรชั่นที่เข้ามาฝึกงานกับเราเข้าใจระบบ financial system มากขึ้น รู้จักใช้ระบบให้ถูกต้อง และช่วยแก้ไขปัญหาต่างๆ โดยปรกติแล้วเราเป็นคนชอบช่วยคนค่ะ

ทักษะหรือขั้นตอนในการทำงานอะไรที่ยากที่สุด

จริงๆ แล้วไม่น่าจะมีนะเพราะ ระบบการทำงานของเขาถูกเซ็ทมาเป็นอย่างดี พนักงานทุกคนผ่านการฝึกมา โดยเฉพาะตัวพี่เองแล้ว กว่าจะได้มาทำตรงนี้ ก็ผ่านงานแผนกบุคคล ดูแลการเงินและสวัสดิการ ในช่วง 10 ปีแรกที่เข้ามาทำที่นี่ แล้วหลังจากนั้นก็เข้ามาทำระบบการเงิน ซึ่งตรงนี้มันทำให้เรามีประสบการณ์ที่แน่นตรงนี้

สิ่งสำคัญที่สุดที่คุณขาดไม่ได้ในอาชีพนี้คืออะไร

ภาษาอังกฤษต้องดีเพราะเราต้องใช้โทรศัพท์มากต้อง train คนอธิบายการทำงานให้กับคนอื่นๆ ที่มาtrain งานกับเรา นอกจากนั้นจะต้องมีความมั่นใจและใจเย็น สุภาพ และมีมารยาทในการพูดคุยและใช้โทรศัพท์

อาชีพที่ทำอยู่นี้ให้อะไรกับคุณบ้างนอกจากตัวเงิน

ได้ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับระบบงานที่ทำอยู่เกี่ยวกับกฎหมายของอิมมิเกรชั่นและระบบการเงิน ได้ความสบายใจในงานที่ทำ เพราะเราคิดว่าการทำงานอะไรก็ตามต้องมีความสุขกับงานที่เราทำอยู่ งานถึงจะออกมาได้

ผมได้เข้ามาเริ่มทำงานกับระบบข้าราชการของออสเตรเลียประมาณเดือน ตุลาคม 1990 จนถึงปัจจุบันนี้ ได้ร่วมงานกับ Aboriginal Torres Strait Islander Commission ( ATSIC ), ACT Government-Chief Minister’s Department, Department of Social Security และที่ทำงานปัจจุบันคือ Centrelink ผมได้สมัครงานผ่าน Templine ในสมัยปี 1990 ปัจจุบันนี้ไม่มีแล้ว

ผมโชคดีที่หางานไม่นานเท่าไร เพราะว่าผมเคยทำงานกับ สำนักงานขัาหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยสหประชาชาติ ( United Nations High Commissioner for Refugees ) ที่ประเทศไทยประมาณ 10 ปี และระบบการทำงานก็ไม่แตกต่างจากที่นี่มากนัก

ผมถูกปฏิเสธแรกๆ โดยเขาให้เหตุผลว่าผมไม่มี Local experience ผมก็ขอต่อรองกับนายคนแรกของผมว่าให้โอกาสผมมี Local experience บ้างคือให้ผมลองทำงานให้คุณสัก 1 เดือน ถ้าผมทำงานให้คุณไม่ได้ก็เลิกจ้างผม ผมก็ยินดี ผมก็ได้งานจากวันนั้นจนถึงทุกวันนี้

ทักษะหรือขั้นตอนในการทำงานอะไรที่ยากที่สุด

เวลาที่ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบงานใหม่ๆโดยที่ประสบการณ์ในด้านนั้นๆ น้อยมากก็ต้องอดทนพยายามเรียนรู้ ผมเรียนรู้ากการที่เราเจอปัญหาใหม่ๆแล้วพยายามแก้ไขมัน ฝรั่งเขาดคู่มือ ( manual) ผมคนไทย ทั้งคู่มือและครูพักลักจำ บางที อาสองอย่างผสมกนั
ผมใช้ประสการณ์ที่เป็นครูในเมืองไทยสอนเด็กนักเรียนมัธยมและอาชีวะประมาณ 2 ปีมาช่วยในการทำงานสอนคนให้รู้เรื่องในสิ่งที่เรากำลังพูดไม่ง่ายนะครับ

อาชีพแบบนี้ ที่ทำอยู่นี้ให้อะไรกับคุณบ้างนอกจากตัวเงิน

ความภูมิใจครับ ที่ผมถูกยอมรับได้มาทำงานเป็นข้าราชการของประเทศนี้ เราเป็นคนไทยไม่ว่าผมจะไปทำงานที่ใดในโลกนี้ผมจะทำให้ดีที่สุดเพี่อพิสูจน์ว่าคนไทยก็มีความสามารถไม่แพ้คนชาติอื่นและทำได้ด้วย แต่ส่วนลึกในใจผมๆ อยากเป็นข้าราชการของไทยเพื่อช่วยเหลือคนไทยในประเทศไทยบ้าง และผมก็จะยึดอุดมการณ์ทำงานของผม อาชีพแบบนี้

ด้วยปีกของรักมังคะ แฟนเขาไปขอก็เลยได้มาอยู่ออสเตรเลีย จบพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่นคะ ตอนพระเอกไปขอทำงานที่โรงพยาบาลบำรุงราษฏร์ มาถึงนี่ October 1989 สมัยโน้นง่ายกว่าเดี๋ยวนี้เยอะ สมัครงานไปเขาเรียกไปสัมภาษณ์ผ่านก็ไปฝึกงานโรงพยาบาล ที่ Croydon เมื่อก่อนเรียก Western Suburb Hospital เดี๋ยวนี้ปิดไปแล้วฝึกงาน 12 อาทิตย์ แล้วก็สอบที่โรงพยาบาลนั่นแหละสอบผ่านก็ได้ใบประกาศจาก Nursing and Midwife Registered Board

ทีนี้จะไปไหนก็ได้ทุกโรงพยาบาลใน New South Wales ก็เริ่มทำที่ Croydon นั่นแหละเพราะเราคุ้นแล้ว ทำได้ 2-3 เดือนเขาก็ปิดโรงพยาบาล พอรู้ตัวว่าจะปิดก็ย้ายมาทำที่ Liverpool Hospital อยู่ Surgical Ward ตอนแรกก็ทำ Full time พอมีลูกก็ลดวันลง เป็นพยาบาลนี่ดีนะเลือกได้ เราก็ทำแค่ 3 วัน ศุกร์ อาทิตย์ จันทร์ เลือกวันที่เขาไม่ค่อยทำกันก็ได้เงินเท่ากับเขา แต่มีเวลาอยู่กับลูกเยอะหาข้าวหาปลาให้ลูกให้สามีทาน งานก็ไม่เสีย ครอบครัวก็อบอุ่น อยู่มา 12 ปี

ก็ย้ายมาอยู่ที่ Fairfield Hospital อยู่ Orthopedics Ward ก็เต็มขั้นแล้วมัง Permanent Part Time Year 8 and after จะโปรโมทให้เป็นอะไรก็ไม่เอา ทำแบบสบายๆ สวยเลือกได้ อ้อแล้วมาเป็นพยาบาลช่วยที่คลีนิคส่วนตัวเพื่อนเรียน High School มาด้วยกันคุณหมอสุภาวดีอีก 2 วันแต่ทำแค่ครึ่งวันเดี๋ยวนี้สอบพยาบาลรู้ว่ายากขึ้นเรื่อยๆ มาปุ๊ปก็ต้องสอบภาษาอังกฤษให้ผ่านก่อนละ เราคนไทยก็เดี้ยงเลยตรงนี้ สมัยโน้นภาษาอังกฤษก็แบบถูลู่ถูกังมาก็ยังได้ ขอให้ภาคทฤษฎีภาคปฏิบัติเราดี ก็พยายามสอบหน่อยแล้วกันคะ ที่สอบผ่านมาก็เยอะเหมือนกันนะคะที่ยังไม่ผ่านก็ขอเอาใจช่วย

อาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่ชอบคะ เลือกเรียนเพราะเป็นมนุษย์ที่ชอบเที่ยวตอนสาวๆลงเวรอัดติดๆกัน แล้วก็หยุดไปเที่ยว มันอิสระดีเราเลือกได้ เหนื่อยมั้ยท้อมั้ย ธรรมดาคะ วิธีแก้ง่ายนิดเดียวเห็นหน้าลูกก็หายแล้ว แล้วยังมีอีกอย่างชอบปลูกต้นไม้มาก โดนสามีบ่นตลอดเพราะต้นไม้จะทับตายเต็มบ้านไปหมด ที่มีความสุขที่สุดคือสามีทำเรือนกล้วยไม้ขนาดใหญ่ให้ เวลาเข้าไปดูแลเขา ดูดอกที่ออกมีความสุขที่สุดเพราะเราเพาะเลี้ยงเขามาตั้งแต่ เป็นเบบี้ Seeding เลย เดินเข้าไปลืมอะไรหมดแต่ไม่ลืมลูกกับสามีแน่นอนคะ